Trippelend over de stenen waar ze overheen sprong en kwam dan soepel op de rostblokken terecht wanneer ze landen. Gelukkig kende ze de weg en ze zocht naar de bergbloemen die hier alleen groeide. De lynx landen aan het einde van een reeks stenen op een uitgesleten bergpad die door vele draken gebruikt waren. Ze snuffelde de berglucht op en bleef even staan. Daarna zag ze verschillende schaduwen over komen, maar bleef op het pad en zag vanuit haar ooghoeken dat de draken overvlogen. Ze glimlachte in zichzelf en wenste soms vurig dat ze zelf een draak was geweest, want dan zou ze gevlogen zijn inplaatst van gelopen! De bergbloemen waren net zo zeldzaam als het moerasvuur en groeide enkel op zulke afgezondere plekken. Moon dacht na en keek rond. Hier en daar bleef ze even staan en keek dan rond of ze een bloem zou zien, maar liep dan geergert verder en gromde in zichzelf iets onvertstaanbaars. In een afstand dat ze afgelegt had ontdekte ze iets wat ze nog nooit had gezien en beklom een stuk berg waar ze iets had gezien. Eenmaal boven stond ze verstelt van wat ze zag en een grote grijns verscheen op haar katachtige muil. Een groot plateu strekte zich voor haar uit begroeit met de bergbloemen die ze zocht! Moon sprong van de rost af en landen vlakvoor de bergbloemen. Daar veranderde ze in haar menselijke vorm en opende haar heuptas en trok een zakje eruit en plukte verschillende bergbloemen. Toen het zakje vol zat stopte ze het zakje weer in haar heuptas en keek vrolijk rond en een grote schaduw gleed over haar heen. Moon keek op en zag iets wat ze nooit voor mogelijk had gehouden?
( het liefste een draak?)